Ie-meel van de nieuwe kater
Ha die Kieneke,
Ik moet je iets geinigs van m’n baasje vertellen. Hij heeft mij afgelopen zaterdag opgehaald bij Stichting Zwerfdier, als een ruim één jarig katertje, zo goed als helemaal zwart, met een paar witte borsthaartjes en m’n naam Zorro. Die naam heeft mijn vorige baasje mij gegeven. Het was een lief baasje, maar ik was op zijn flat niet te houden want als ik naar buiten wou, sprong ik net zo makkelijk van tweehoog naar beneden. Kon mij niet schelen, al was het 6 hoog, dan nog zou ik nog springen.
Daardoor kon mijn baasje mij niet handhaven en werd ik naar Stichting Zwerfdier gebracht. Toen ik mijn nieuwe baasje met zijn mevrouw zag binnenkomen, ben ik gelijk op ze afgestapt en ze heel slim direct veel kopjes gegeven. Nou en toen waren ze verkocht. Hoewel…, het was best nog even spannend, want ze gingen toch mijn kamertje uit om nog naar een bruin-wit poesje van drie jaar oud te gaan kijken, omdat die ook zo lief moet zijn, volgens onze verzorgster. Maar gelukkig kwamen ze toen met een mandje terug mijn kamertje in. Toen ze het deurtje opendeden, vloog ik heel lief het mandje in. Toen móesten ze me wel meenemen.
Nou hoorde ik bij de balie, dat ik altijd eigendom van Stichting Zwerfdier blijf, maar dat m’n nieuwe baasjes toch voor mij moesten betalen. Vijfenveertig euro geloof ik en daar zou je heeeel veel brokjes voor kunnen kopen. Toch deden m’n nieuwe baasjes daar nogal lacherig over. Ik hoorde hem zelfs zeggen dat hij het wel leuk vond om nu, naast een leaseauto, ook een leasekat te hebben. Nu wilde hij ook nog lieslaarzen kopen, waar iedereen hard om moest lachen. Daar begreep ik niets van. Ik wilde gewoon zo snel mogelijk met m’n nieuwe baasjes mee naar huis.
Toen ik daar kwam, ben ik direct snuffelend op verkenning gegaan. Jemig wat een groot huis, met een gang van wel 15 meter lang. En alles parket, wat ik wel lekker vind lopen. Enne, volgens mij hebben ze hun huis eerst mooi gemaakt, voordat ik mocht komen, want alles rook lekker nieuw. Nadat ik een tijdje aan het snuffelen was, stond er ineens een poesje met allerlei kleurtjes tegenover mij, die begon hartstikke fel naar mij te blazen. Zij leek me best heel oud, want dat zag ik aan haar koppie. Toch werd ik een beetje bang van haar en zette mezelf in m’n achteruit om op grotere afstand ook te blazen. Jeetje, hadden ze dan al een leasepoes?!, dat vind ik helemaal niet leuk.
Maar ja, ik kreeg wel direct allerlei lekkere hapjes, die dat poesje, Jakoppie geloof ik, ook altijd krijgt. Want, ik hoorde het vrouwtje zeggen dat wij iets uit de snoepkast konden krijgen. Die avond heb ik niet alleen brokjes gekregen, maar ook lekker tartaarvlees en de volgende dag lekker vis, wat ze uit een machine haalt. Dat noemt ze geloof ik een magweltron.
Gistermiddag kwamen er twee vrienden van m’n baasje, nou die heb ik ook maar gelijk veel koppies gegeven. En dat hielp, want ik werd steeds schatje genoemd. Maar goed ook, want m’n baasje zei steeds als hij mij riep: “Zorro, katsamme wat een naam!” Mijn naam vond hij zeker niet leuk. Daar zat hij met het vrouwtje en die mensen over te praten en toen zeiden ze ineens dat ik geen Zorro meer heette, maar Morro. Vind ik ook best hoor, want het klinkt hetzelfde.
Alleen schrok ik wel toen ook werd gezegd dat het misschien wel met eau, dus Morreau, geschreven moest worden. Nou dat is toch hartstikke gek… en dat vond m’n baasje gelukkig ook, dus heet ik nu Morro. Eigenlijk best leuk toch?! Later hoorde ik mijn baasje achter zijn PC mompelen dat hij Morro éxtra leuk vond, omdat het ook op tomorrow lijkt? Daar begreep ik ook helemaal niks van. Hij zei toen zelfs ook nog, “leuk to morro, daar ga ik een Ie-meeladres met apenstaartjes van maken.” Wat ie daar nou weer mee bedoelde, snap ik écht niet. Ik hoef niet te verhuizen, maar toch krijg ik een ander adres en dat met een apenstaartje???, alsof mijn kattenstaartje niet goed genoeg is. Nou, toen was ik best wel even verdrietig hoor.
Gelukkig hoorde ik dat er met een Ie-meeladres ook leuke berichtjes aan mij gestuurd kunnen worden. Dat is wel hartstikke leuk. En mijn baasje en bazinnetje doen zó lief tegen mij, dat ik best voor hun een apenstaartje wil hebben. Móet ik wel hebben, voor op het Net, werd er nog gezegd. Pfff, mij goed, als ik maar bij ze mag blijven.
Ik ga het huis verder verkennen, probeer toch een beetje vriendje te worden van Jakoppie. Gek eigenlijk hè?, dat die poes een katernaam heeft, pfff, Jakoppie?, of betekent dat soms ja (een) koppie?! Nou dat ga ik ook doen hoor, ben ik dan toch zeker ook een Jakoppie? Ik geloof best dat ik het hier hartstikke goed krijg, daarom ga ik gauw ook maar een beetje spinnen en nog meer koppies geven natuurlijk. Want het baasje kan mij binnen 14 dagen nog terugbrengen en dat wil ik écht niet hoor.
Nou dagggg!, ik ga nu weer met mijn pootjes van het toetsenbord af. Ik stuur je wel snel een fotootje. Als jij ook inwoont Kieneke, net als ik, moet je wel koppies blijven geven hoor, anders brengt jouw baasje jou misschien wel terug.
Nou dag hoor, schrijf je ook een keertje terug?
Een koppie van Morro.
tomorro@upcmail.nl
0803
n.b.: Tijdens mijn ziekbed in 2013 hield
Morro zijn oogje in het zeil. Zie:
https://kroondomein.com/mijn-bedweter/
